ای حسین!

تو در کربلا چه کردی ، ای یار دل‌ها؟
با خون خود چه کردی ، برای اسلام؟
که دیوانه‌وار، عاشق تو شدم،
تو ما را افسانه، افسانه کردی، وتمام!

ای حسین!
چه کردى که به قلب‌ها امیدی دوباره دادی؟
چه دلیلی شد که از ظلم دل بریدیم؟
در این خاک غریب، بی‌تو کی می‌ماند؟
تو بودی که قلب‌ها را زنده کردی ، ای امام!

در کربلا ، در قلب دشت تنها،
تو با خون خود ، نوشتى قصه‌ها،
که در هر زمان، در هر دل و جان،
یاد تو، حسین، همیشه در زبان.

حسین جان!
تو با فریاد هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرنی
جهان را بیدار کردی از ظلم و بی‌رحمی.
در برابر دشمنان ، نبوتت نشانه بود،
که از خون تو اسلام به کمال رسید، و نهضت‌ ها نو شد.

ای حسین!
تا همیشه در دل‌ها خواهی ماند،
در هر نفس و در هر نگاه،
ای پیام‌آور عشق و وفا،
حسین جان، از تو راه نمی‌رویم جدا.

#بهنام_محترمی#