بیانیه‌ی شخصی در اعتراض به آزارهای روانی و القای خواب‌های هدفمند

ما دیگر خسته‌ایم.

ماه‌هاست که روزانه دو تا سه بار در خواب، دچار کابوس‌ها و تصاویر آزاردهنده‌ای می‌شوم که به هیچ تجربه‌ی شخصی یا محتوای آگاهانه‌ام شباهت ندارد. این خواب‌ها نه تصادفی‌اند و نه بازتاب ناخودآگاه، بلکه الگوهای تکراری و هدفمندی دارند که به‌نظر می‌رسد ناشی از مداخلات بیرونی و فناورانه باشد.

امروز، در خواب، خودم را در حال توهین به حضرت محمد (ص) دیدم؛ خوابی که به هیچ‌وجه با باورهای شخصی و دینی‌ام سازگار نیست. چنین تصویری نه تنها غیرطبیعی، بلکه به‌شدت خطرناک است، چرا که در جمهوری اسلامی ایران، کوچک‌ترین اتهام «سب نبی» می‌تواند منجر به بازداشت، محاکمه، و حتی حکم اعدام شود.

من این خواب را نه به‌عنوان تجربه‌ای شخصی، بلکه به‌عنوان نشانه‌ای هشداردهنده از فناوری‌ای می‌دانم که دستگاه‌های امنیتی یا وابستگان آن در اختیار دارند؛ فناوری‌ای که با بهره‌گیری از امواج، القای خواب، تحریک مغز یا سلاح‌های روانی، قادر است ذهن افراد را در خواب دستخوش تصویرسازی‌های هدفمند کند.

پرسش من این است:

این فناوری مخرب و غیرانسانی، که امنیت روانی و حتی جان افراد را تهدید می‌کند، از کدام کشور به دست جمهوری اسلامی رسیده است؟
کدام دولت، سازمان یا شرکت این ابزار را در اختیار ایران گذاشته یا انتقال داده است؟

ما، انسانیم. حق داریم خواب‌مان، ذهن‌مان، و ایمان‌مان را خودمان بسازیم. نه با کابوس‌های ساخته‌شده در اتاق‌های تاریک کنترل ذهن.

سکوت نخواهیم کرد. حتی اگر در خواب‌مان فریاد بزنیم.

#بهنام_محترمی#