ریشه هایی که آتش نمیگیرند
ریشه‌هایی که آتش نمیگیرند
در سال ۲۰۱۲، در عمق کوه‌های اردن، جایی که ماهواره‌ها هم کور می‌شدند، مرکز آموزش مخفی‌ای ساخته شد. نام پروژه: Timber Sycamore. بودجه: میلیاردها دلار، با تأیید کاخ سفید و پشتیبانی سیا. هدف؟ ایجاد و تربیت گروه‌های مسلح سَلَفی برای برهم زدن توازن منطقه.
مأمور ارشد سیا خطاب به تحلیل‌گر خود گفت:
«هدف مستقیم ما سوریه است. اما هدف نهایی، ایران است. اگر ایران را در خانه‌اش محاصره نکنیم، تا ۲۰ سال دیگر به قدرت منطقه‌ای بلامنازع تبدیل می‌شود.»
در همان زمان، ترکیب پیچیده‌ای از بازیگران به میدان آمده بود: ترکیه گذرگاه اسلحه شد، عربستان هزینه‌ها را داد، و اسرائیل نظاره‌گر بود. داعش و جبهه‌النصره در میدان رشد کردند، نه تصادفی، بلکه مهندسی‌شده.
در تهران – واکنش تمدنی
در تهران، در یکی از ساختمان‌های امنیتی حوالی ولنجک، جلسه فوق‌محرمانه‌ای در حال برگزاری بود. تحلیل‌گری جوان، با صدای آرام گفت:
«نام عملیاتشان درخت انجیر سوری است، ولی ریشه‌اش در لابی‌های واشنگتن است. آن‌ها خیال می‌کنند می‌توانند تمدن ۷۰۰۰ ساله را با مزدورهای تازه‌کار شکست دهند.
فرمانده ارشد گفت:
«ما با داعش نمی‌جنگیم؛ ما با نقشه‌ای می‌جنگیم که نظامی، فرهنگی و تمدنی ما را هدف گرفته. سوریه، خاکریز اول ماست.
سایه جفری سَکس – حقیقتی افشا شده
سال‌ها بعد، در سالنی در دانشگاه کلمبیا، مردی بلندقد و جدی با صدایی آهسته اما کوبنده گفت:
«جنگ سوریه، جنگ آمریکا بود. ما میلیاردها دلار خرج کردیم تا رژیمی را ساقط کنیم، بدون اینکه بدانیم داریم منطقه را به داعش تقدیم می‌کنیم.»
او نام برد: CIA – Timber Sycamore – FSA – داعش – النصره.
او ادامه داد:
ما می‌خواستیم ایران را منزوی کنیم، ولی ایران از دل این هرج‌ومرج، قدرت واقعی منطقه شد.
در مرز بوکمال – نقطه تقابل تمدن و توطئه
سرباز ایرانی، کنار رزمنده‌ی ایرانی ایستاده بود. روبه‌رویشان پرچم داعش در باد می‌لرزید. رادیو، صدای فرمانده را پخش می‌کرد: شما اینجا برای زمین نمی‌جنگید. برای این می‌جنگید که تمدنتان را خاک نکنند.
سرباز زیر لب گفت: «ما از کوه‌های زاگرس آمدیم. از شوش، از تیسفون، از هگمتانه. ما از تاریخ آمده‌ایم، نه از نفت.
و گلوله‌ها شلیک شد.
ایران نمی‌افتد
ایران، با تمام فشارها، تحریم‌ها، جنگ نیابتی، ترور دانشمندان، سقوط هواپیما، مشکلات داخلی و سایبری، زمین نخورد.
داستان Timber Sycamore، داستان شکستی است که میلیاردها دلار خرجش شد، اما در برابر خاکی که هزاران سال مقاومت کرده بود، فرو ریخت.
«تو می‌توانی شاخه‌ها را بسوزانی، اما ریشه را نه.
و ریشه‌های این سرزمین، در سنگ حک شده‌اند، نه در کاغذ پروژه‌های اطلاعاتی.
#بهنام محترمی#
